प्रेम कविता

बिर्सिन्छु भन्छु सम्झिन्छु 
फेरि सम्झिन्छु झन् झनै

आँखा चिम्लिन्छु सम्झिन्छु 
उडेका पुतली झनै !

||१||

झरना कल्कलाएको 
वासन्ती पुष्प पुष्पित

बितेका दिन सम्झिन्छु 
सँगै हुन्थेँ तिमीसित !

||२||

काव्य-केलि कला-कुञ्ज 
कल्पना कल्कलाउदा

सम्झिन्छु प्रेमको आभा 
जूनतारा उदाउदा !

||३||

प्रेम-सम्बोधिको दिव्य 
जादू कल्लोल नादमा

प्रेम-लालित्य सम्झिन्छु 
सौन्दर्यको  प्रभातमा !

||४||

दूबोको पातमा शीत 
प्रातमा झल्मलाउदा

प्रेम आनन्द सम्झिन्छु 
भावना सल्बलाउदा !

||५||

टुक्रा बादल टाढाका 
सम्झिन्छ्यौ कि तिमी पनि ?

म त सम्झिन्छु सम्झिन्छु 
दिव्य प्रेम  अझै पनि !

||६||

:नरेन्द्र पराशर
(छन्द: अनुस्टुप्)

वाचा

प्रेमको कलिलो बोट पटक्कै मर्न दिन्नँ म
प्रेमको कमलो फूल चटक्कै झर्न दिन्नँ म
प्रेमको स्वच्छ यो ताल धमिलो हुन दिन्नँ म
प्रेमको व्योम हो नीलो ! यो कालो हुन दिन्नँ म !
!!
तिम्रो पवित्र मायामा भाग लाग्न म दिन्नँ है
तिम्रो सौंन्दर्यमा प्यारी दाग लाग्न म दिन्नँ है
तिम्रा स्वप्निल आँखामा धूलो पर्न म दिन्नँ है
तिम्रा कोमल आत्माका इच्छा मर्न म दिन्नँ है !
!!
छोडी टाढा तिमीलाई परदेश म जान्नँ है
मोडी मुख तिमीबाट अर्कोतिर म जान्नँ है
तिम्रो वसन्त छोडेर मरुस्थल म जान्नँ है
लत्याएर मुना माया पाप बोक्न म जान्नँ है !
!!

सजाएर सदा राख्छु आँखामै नित्य राख्दछु
लुकाएर तिमीलाई छातीमै नित्य राख्दछु
मह चाकासरी मीठो मायामै नित्य राख्दछु
फूल हौ ! फूलबारीकै छायामै नित्य राख्दछु !!
!!

प्रेम कविता : प्रेम दिवसका लागि

तिम्रो मुस्कान वर्षामा पाऊँ है रुझिराख्न म
तिम्रो प्रेम नदीभित्र पाऊँ है डुबिराख्न म
!
कल्पना कल्प त्यान्द्रोमा  पाऊँ है झुलिराख्न म
स्वप्न-आकाशमा तिम्रो पाऊँ है डुलिराख्न म
!
प्रेमले पग्लिई छाती पाऊँ आँशु चुहाउन
तिम्रो सौन्दर्य मायामा पाऊँ नित्य नुहाउन
!
तिम्रा पवित्र आँखामा बाँधिऊँ है अनन्त म
प्रेम बाधा हुँदै हैन पाऊँ स्वतन्त्र बन्न म
!
दिव्य प्रेम, सुधा प्रेम, प्रेमभित्रै हराऊँ म
धेरै प्रेम तिमीलाई थोरै पाए अघाऊँ म
!
तिम्रो कोकिल बोलीमा ज्ञान-गङ्गा बहाऊँ म
दिव्य आनन्द झोलीमा प्रेम-बुट्टा बनाऊँ  म
!

:नरेन्द्र पराशर