तिम्रो नाममा मेरो कविता

भावना छेउमा फूल कति धेरै सुहाउँछे,

प्राचीको दिव्य आभामा सविता क्या रमाउँछे !

।।१।। 

सन्ध्यामा कल्पना उठ्छे चाँदनी मुस्कुराउँछे,

सपना सम्झना वीणा राग मीठो बजाउँछे !

।।२।।

आरती कान्तिकी पूजा उषामा झल्मलाउँछे,

सरस्वती भई गीता सरिता कल्कलाउँछे !

।।३।। 

कमला सिर्जनाभित्र कविता फुर्फुराउँछे,

श्रुति ज्योति फिँजाएर वेद-ऋचा सुनाउँछे !

।।४।।

शशी शीतल झुल्किन्छे रजनी नै रमाउँछे,

मुना मञ्जरीमा माया महिमा मग्मगाउँछे !

।।५।।

रचना शिष्टताभित्र अंशुमाला सुसाउँछे,

म त हाम्फाल्छु श्रद्धामा भाव जो भल्भलाउँछे !

।।६।।

तिम्रै यी नामका मीठा भावधाराहरूसँग,

कविता सिर्जना गर्छु बग्दै आशाहरूसँग !

।।७।।
 

:नरेन्द्र पराशर