पन्छी

 

 कति कति कति मीठा शब्द प्यारा म बोल्छु

जगत मधुर रम्ने मन्त्रधारा म खोल्छु
सरल-सहज आफ्नो भावना-भाव खोल्छु
शिशु-सरह सुधाको सत्य-सम्भाष बोल्छु….!

कलकल जलजस्तै प्रेमधारा बहाई
मधुमय मन चोर्ने स्वर्ग-सौंन्दर्य पाई
कुसुम अधरलाई स्वच्छता भर्न बोल्छु
प्रथमकिरणभन्दा मिष्ट औदार्य खोल्छु….!

अतुल तरल लोली ईशकै हो महात्म्य
प्रक्रिति ह्रिदयभन्दा हुन्छ के चैँ सुरम्य ?
गगन सद्रिश छाती प्रातमा कण्ठ खोल्छु
सकल जगतलाई प्रेमले भर्न बोल्छु…!

कलरवमय मेरो कण्ठमा पाप हुन्न
भजन नित उषाको गाउँदा लाज हुन्न
तरु, वन, लहराको झाङबाटै म बोल्छु
सुखमय जग बन्ने शान्ति-सन्देश खोल्छु…!

: नरेन्द्र पराशर
(छन्द :मालिनी)
III III SS,SIS SSI SS